Die Expeditie was echt pittig!

Rachel Klaverboer vertelt ‘Vanaf de zomer in 2011 wilde ik mijn Zilveren Expeditie voltooien. Door verschillende omstandigheden is dit er steeds niet van gekomen. In de zomer van 2012 kon ik geen groepje vinden en dus begon ik in de lente van 2013 met het sturen van e-mails om de Expeditie te regelen. Vier mensen zouden er mee doen, net genoeg volgens het reglement. We vonden zelfs een weekend dat iedereen kon. Omdat we allemaal uit verschillende delen van het land kwamen en de meest en elkaar niet kenden zo snel mogelijk afgesproken om ook de verschillende voorbereidingen op papier te zetten. Ik zou de zondag van het expeditieweekend jarig zijn. Feest verplaatst, vrij gevraagd van werk en de backpack was geregeld. En toen hadden we geen beoordelaar. O en een van de vier meisjes viel af. Dat ik teleurgesteld was, is nogal een understatement. Uiteindelijk kwam het toch goed.

Alles waar ik tegenop zag viel mee en omgekeerd. Het eten, het slapen, de meisjes. Allemaal leuk en aardig. Dat lopen met backpack was iets zwaarder dan gedacht.

Het hele idee van de Award is natuurlijk dat je voor jezelf doelen stelt en jezelf ontwikkelt op zelf bepaalde gebieden. Doordat het plannen en voor bereiden van deze Expeditie zo moeilijk ging had ik al het idee dat we er genoeg voor gedaan hadden om het eindelijk door te laten gaan en dan nog drie zware dagen gelopen. Ik ben trots op wat we met z’n vieren bereikt hebben en dat we hem gezamenlijk hebben uitgelopen. Dit zijn echt dagen geweest waarin we elkaar moesten helpen hoewel we elkaar nauwelijks kenden en je tot, of zelfs over, je eigen grenzen moet gaan om het te halen. Dit zorgt voor een enorm trots gevoel!’.

Rachel heeft in maart 2019 haar GOUDEN AWARD behaald! 

Ja, ik doe ook mee!